Kenpo lub Kempo (拳法 Kenpō; dosł. "prawo pięści") - japońska sztuka walki. Obejmuje kilka stylów walki, dość różniących się założeniami.
Nazwy "kenpo" i "kempo" różnią się tym, że pierwsza to zapis w transkrypcji z języka japońskiego, a druga to odczyt. Słowo to, zapisywane w języku chińskim tradycyjnym 拳法 (i tak samo w japońskim odpowiedniku - kanji) pochodzi od chińskiego "quanfa" (zapis w transkrypcji pinyin) / "chu'uan fa" (prawdopodobnie zapis w Wade-Giles). I tak też "Shorinji Kempo" to japoński odpowiednik chińskiego "Shaolinsi Quanfa" ("metoda pięści klasztoru Shaolin").
KEMPO TAI JUTSU : Kempo Tai Jutsu - Sztuka walki, powstała w latach 1990 - 1991. Program szkoleniowy został opracowany przez shihana Ryszarda Jóźwiaka.
STRUKTURA : Głównym celem nauki Kempo Tai Jutsu jest nauka skutecznej i prostej samoobrony, dostosowanej zarówno dla ludzi silnych fizycznie jak i słabych i niezbyt sprawnych. Techniki w dużej mierze składają się z atemi - około 60 %, resztę stanowią rzuty, dźwignie, duszenia i techniki kobudo. Duży nacisk kładzie się na inwencję własną ćwiczącego poprzez opracowanie specjalnego zestawu ćwiczeń. W programie uwzględnia się perfekcyjną znajomość kilku technik obrony i ataku i poprzez odpowiednie kombinacje zastosowanie ich w realnym użyciu. Uczeń musi sam stworzyć dla siebie optymalny styl samoobrony, (odpowiedni dla jego psychofizycznych możliwości) przy wydatnej pomocy instruktora w pierwszej fazie nauki.
SYMBOLIKA : Symbolem Kempo Tai Jutsu jest tygrys na tle taoistycznego znaku Yin Yang. Tygrys oznacza siłę witalną , wolę walki. Symbol Yin Yang odnosi się do rozwoju intelektualnego ćwiczącego. Relacja między tzw. pozytywem i negatywem jest tu w relacji równowagi pomiędzy rozwojem siły i umiejętności walki a jego rozwojem umysłowym. Jest to nawiązanie do myśli mistrza Jigoro Kano, twórcy Judo - "doskonalenie samego siebie".
NAZWA : Nazwa Kempo pokazuje kierunek techniczny szkoły. Szkoły Kempo Jiu Jitsu (vide szkoła Mistrza Jamesa M. Mitose - Kosho Ryu) w swoim programie szkoleniowym kierują się zasadą najpierw (w większości) nacisk jest kładziony na techniki Atemi a później rzuty i dźwignie. Inaczej niż ma to miejsce w tradycyjnych szkołach Jiu Jitsu. (Hakko Ryu, Daito Ryu czy Yoshin Ryu). Druga część nazwy, Tai Jutsu podkreśla zastosowanie miękkich, łagodnych ruchów w postaci uników, przechwytów i bloków. Druga nazwa - Ju Shorin Ka Do jest nawiązaniem do tradycji modern i jego amerykańskiego nurtu. Podobnie jak w przypadku np. Ka Ju Ken Bo czy Ju Ka Do nazwa składa się z pierwszych liter systemów, które były składową naszej szkoły, i tak: Ju - Jiu Jitsu, Shorin - Shorinji Kempo Ka i Do - ogólnie odnoszą się do Ju Ka Do, szkoły mistrza Bruce Tegnera.
TECHNIKA : Szkoła KTJ jest konglomeratem kilku sztuk walki. Elementy poszczególnych systemów i różne koncepcje techniczne zostały zapożyczone m.in. z: Shorinji Kempo - techniki atemi i bloki oraz ogólny podział technik. Ju Ka Do - techniki Yawary i Tambo, dzwignie oraz techniki samoobrony. Techniki oddechowe i relaksacyjne. Jiu Jitsu wg. systemu WJJKO - techniki walki z bronią - tonfa, nun chaku, kama, bo, jo, bokken. Techniki rzutów i dźwigni. Ka Ju Ken Bo - ogólna koncepcja walki, metodyka treningu.
KONCEPCJA : Koncepcję można nakreślić w kilku punktach: prostota i skuteczność technik, które są dopasowane do psychofizycznych możliwości Europejczyków trening oparty na wszechstronności i dostosowany do indywidualnych cech ćwiczącego duży nacisk jest kładziony na psychikę ćwiczącego (pozbycie się lęku w czasie walki, motywacja do treningu, samodoskonalenie) aspekt wychowawczy polegający na umiejętności życia w grupie taktyka walki, umiejętność przewidywania zagrożenia oraz umiejętność zapobiegania zagrożeniu nie tylko w aspekcie fizycznym.
KONFRONTACJA SPORTOWA : System Kempo Tai Jutsu nie jest w zasadzie opracowany dla sportu, a w szczególności do sportowej rywalizacji w walce. Sportowa walka bardzo zubaża techniki jak również fałszywie ocenia możliwości ćwiczącego. Najlepszym jednak odzwierciedleniem możliwości walki sportowej opartej o techniki Kempo Tai Jutsu jest bardzo popularna formuła MMA. Zakres technik Kempo oraz metodyka treningu umożliwia walkę w tzw. "stójce" z dozwlonymi technikami podobnie jak w Muai Thai (uderzenia, kopnięcia plus łokcie i kolana) jaki i w "parterze" z technikami typowymi dla Jiu Jitsu, Judo, BJJ, Zapasów czy grapplingu.
KEM VO COMBAT A KEMPO TAI JUTSU : Dla potrzeb służb mundurowych został opracowany specjalny system walki wręcz Kem Vo Combat. Został on opracowany przez Ryszarda Jóźwiaka na bazie utylitarnych technik Viet Vo Dao i Kempo Jiu Jitsu. Program jest tak ułożony, że każda ze służb mundurowych może dopasować go do swoich potrzeb. Kem Vo Combat jest obecnie nauczane w kilku jednostkach wojskowych jak i komendach Policji przez instruktorów, którzy są pracownikami etatowymi w Wojsku i Policji. Program Kempo Tai Jutsu może być kontynuacją programu szkoleniowego Kem Vo Combat.
SHORINJI KEMPO - sztuka walki przeniesiona z Chin na wyspy Japońskie przez licznych mnichów uciekających przed prześladowaniami kolejnych cesarzy. Od Shorinji (japońska nazwa Shaolin) różni się miejscem treningu. Shaolin Kempo jest odmiana południowej - miękkiej - szkoły Shaolin, podczas gdy Shorinji jest szkołą twardszą, północną. Obie szkoły posiadają terminologię japońską, ze względu na obecny kraj pochodzenia, ale także ze względu na dużą w owym czasie ilość narzeczy i dialektów w Chinach. Mistrzem Shaolin Kempo jest Wen Lanshi, jego uczniem był Doshin So. Doshin So założył wiele szkół Kempo, ale nie pilnował "czystości" stylu, wiec powstało wiele jego odmian, przed śmiercią próbował ponownie scalić Kempo w jedną sztukę, ale nie zdążył, zajmuje sie tym obecnie jego córka.
Kempo 1:
Kempo 2:
Kempo 3:
LINKI
Polska organizacja ninjutsu i TCS
Stronę odwiedziło już 36 odwiedzający (61 wejścia)
