Kung-fu (z jęz. chiń. Gōngfu, fonet. Kung Fu) oznacza "osiągnięcie czegoś przez ciężką i wytrwałą pracę". Kung-fu jest na Zachodzie mylnie interpretowane i najczęściej utożsamiane z chińskimi sztukami walki. W tradycyjnej chińskiej mowie Kung-fu nie jest określeniem dla sztuk walki w szczególności, lecz wyraża gotowość, do której się dochodzi przez wytężoną pracę. Może się to odnosić zarówno do walki jak i innych dziedzin życia (dosłownie każdej innej czynności). Tradycyjnym zbiorem pojęć wszystkich chińskich sztuk walki jest Wushu. W latach 70. XX wieku pojęcie Kung-fu zostało spopularyzowane (najpierw w USA) przez Bruce'a Lee (np. filmy Droga smoka, Wejście smoka, Wściekłe pięści).
Oprócz wielu filmów fabularnych nakręcono również serial telewizyjny pod tytułem Kung-fu. Nawet w Chinach pojęcie to zaczynało mieć coraz więcej znaczeń. Z czasem trudno było oddzielić sztuki walki od sportów walki a słowo Shaolin-Gongfu(Gōngfu) (Szaolin Kung-fu) używano jako sztuki walki klasztoru Shaolin. KUNG FU w filozofii chińskiej : Słowo Kung-fu zbudowane jest ze znaków Gōng (chin. kung - "osiągnięcie, dorobek") i Fu (chin. fu - "człowiek"). Złożenie obu tych części w jedno pojęcie ma w filozofii chińskiej o wiele głębsze znaczenie.
A o ile całość dorobku i osiągnięć człowieka nazywamy kulturą, najpełniejsze tłumaczenie powinno brzmieć "kultura człowieka". Taisha Abelar pisze, że "Kung-fu jest przedsięwzięciem człowieka, aby przez nieustający, ciężki wysiłek dążyć do doskonałości.[...] Wszystko, co czynimy, wszystkie nasze czyny, wyrażają nasze wewnętrzne usposobienie.[...] Jeżeli doskonalimy nasze postępowanie i działania, doskonalimy samych siebie". W tym znaczeniu Kung-fu jest pracą nad własną osobą, poprzez konsekwentne dążenie do doskonałości. Tutaj pojęcie to przypomina używane w tradycyjnej japońskiej sztuce słowo Dō ("droga").
